Band
Band is de 4e cd van Cohda in 5 jaar en we mogen dus wel spreken van een snelle ontwikkeling van het samenwerkingsverband van componist Sjef van Rooij en tekstschrijver Hans Lakwijk. Bestaande wegen worden doorgetrokken, en nieuwe paden bewandeld. Terwijl de 3e cd (Wereldliedjes) het geesteskind van vooral Hans was, is Band voor het overgrote deel van Sjef. Eén idee hebben de beide laatste Cohda-producten zeker gemeen: het steunen van een goed doel. Ditmaal is een deel van de opbrengst van de cd bestemd voor het bestrijden van de meerkosten, verbonden aan het trainen van geleidehonden voor mensen met een visueel-auditieve beperking.
Sjef wil geleidehondenopleiding Ans L’abee, die hem zelf al driemaal een “gewone” blindengeleidehond bezorgde, steunen bij de uitdaging om hun kennis en inzet te richten op het trainen van honden voor doof-blinden. Dit mooie werk vergt niet alleen heel veel geduld, maar kost natuurlijk ook extra geld. Als geen ander voelt Sjef, die zelf blind is en enig gehoorverlies heeft, zich hierbij betrokken.
Voor zijn vijftigste verjaardag wilde deze musicus/componist in hart en nieren niet alleen de hondentrainsters, maar ook zichzelf een cadeau geven en hoe kon dat passender dan door zijn muzikale ideeën te combineren met dat mooie goede doel? In deze zin mag Band een echte feest-cd genoemd worden: de jarige Sjef trakteert!
Bij deze nieuwe Cohda-productie staat meer de muziek centraal dan, zoals bij de voorgaande, het woord. De teksten, nu vooral bedacht door Sjef zelf, voegen zich wat meer naar de popmuziek (liefde, harstocht, verdriet) en zijn daarmee ook wat meer gericht op ‘het grote publiek’, dat zich kan herkennen in actuele thema’s als mobiele telefonie, Frans Bauer en de computer.
Toch is de hand van Hans nadrukkelijk aanwezig: hij hielp Sjef met het vervolmaken van veel teksten.
De bijna-titelsong Meer dan een band is wel geheel door Hans geschreven. Dank gaat ook uit naar dichteres Jeanine Hoedemakers, die soms ook hielp bij het vervolmaken/verbeteren van teksten van Sjef.
Met het oog op het goede doel is het vanzelfsprekend, dat ook op Band (zoals op de cd’s Maar nu/mar nou en Andersom) ‘hondenliedjes’ voorkomen. Twee zelfs: een ode aan Sjefs nieuwe geleidehond, Voor Pleuntje, en het nummer Meer dan een band, speciaal geschreven voor een tv-documentaire over de geleidehond. Sjef is daarin ook te zien en hopelijk is die film in 2006 klaar om op tv vertoond te worden.
Op muzikaal gebied is, misschien meer nog dan in vorige gevallen, gestreefd naar de hoogste kwaliteit. De cd Band is dan ook ‘volgespeeld’ door niet enkel zeer vakkundige, maar ook enthousiaste studiomusici, wederom onder de bezielende leiding van producer en vriend Leon Kuijpers. Achter de knoppen was technicus Lars Putter ook onmisbaar.
Cohda hoopt dat deze 4e cd, Band, met daarop maar liefst 21 nummers, vele luisteraars zal vinden, zodat de band tussen Cohda, publiek en het goede doel zal worden versterkt.
Over het trainen van geleidehonden voor doof-blinden
In 1984 was Sjef naarstig op zoek naar een baan als jurist en dus ook een geleidehond om zijn mobiliteit te vergroten. Door de geleidehondenschool in Amsterdam werd Sjef als kandidaat afgewezen, omdat hij leed aan enig gehoorverlies. Gelukkig kwam hij daarna, via het toenmalige GAK, in contact met Ans, die samen met Evaline een geleidehondenschool heeft in Dongen (Brabant).
Ans kwam, zag en oordeelde. Zij regelde voor Sjef een goede geleidehond, Queenie, die in het lied Maar nu bezongen wordt (op de cd Maar nu/ mar nou). Ans en Evaline trainden ook de opvolgers van Queenie: Laska in 1995 en pasgeleden nog Pleuntje (2004). Vanzelfsprekend moest Sjef nauw betrokken worden bij die trainingen.
Tijdens de oefeningen met Pleuntje hoorde Sjef, dat Ans en Evaline erg grensverleggend bezig zijn met het trainen van honden voor mensen met een forse visueel-auditieve handicap. Het spreekt voor zich, dat deze training extra tijd en dus extra geld kost. Helaas wordt dit extra geld door geen enkele subsidieregeling vergoed.
Daarom wil Sjef met deze jubileum cd Band het werk van Ans en Evaline ondersteunen. De opbrengst komt ten goede aan hun baanbrekende, moeilijke project.
Maar Sjef wilde meer…
TV Documentaire van Dick Walda en Jan Keja
Sjef wilde aandacht in de media voor het vak van geleidehondentrainer en voor de doelgroep die hiervan de vruchten kan plukken. Daarom benaderde hij zijn vriend Dick Walda, die hij kende als auteur van talrijke hoorspelen. Samen met Dick stond Sjef, als fervent verzamelaar, aan de basis van de hoorspelaudiotheek in Huizen, waar blinden deze radio-toneelspelen kunnen lenen. Dick heeft, naast vele hoorspelen, diverse boeken geschreven en scenario’s bedacht voor televisieseries. Daarom vroeg Sjef hem op de man af, of het trainen van geleidehonden niet een mooi onderwerp zou zijn voor een televisiedocumentaire. Op zijn beurt schakelde Dick regisseur Jan Keja in en het idee begon gestalte te krijgen.
Verwacht mag worden, dat de documentaire, waarin Sjef met zijn geleidehond Pleuntje te zien zal zijn, in de tweede helft van 2006 gereed is. Sjef componeerde speciaal voor deze documentaire een lied, waarvoor Hans de tekst schreef: Meer dan een band. Of dit nummer via het televisiescherm zijn weg weet te vinden naar het grote publiek is nu nog de vraag, maar zeker is het, dat de trainsters Ans en Evaline beiden waren getroffen door de authentieke emotie van dit lied.
Den Bosch, mei 2005
01. Ik wil de wereld laten dansen (Cohda Girls)
(genre: pop/dance)
Een vrolijk pop/dance-nummer, waarin het positieve levensmotto dat Sjef erop nahoudt, wordt bezongen: geniet van elke dag en haal je geluk uit jezelf). Dansen als medicijn!
02. Alleen met vakantie
(genre: pop)
Als blinde zul je niet gauw alleen op vakantie gaan. Maar hoeveel anderen zitten niet in het dilemma van ‘alleen op vakantie’ of thuisblijven? Als het even kan…. toch maar gaan! Het wordt met overtuiging gezongen door George. Let op de ‘swingende’ orgelsolo!
03. Zonnig Brabants land
(genre: latin-salsa)
Dat Cohda het Brabantse land hoog in het vaandel draagt, was al wel bekend. Deze vrolijke, zonnige ode swingt op Bourgondische wijze, ook al is de tekst niet geschreven “in onz’ eigeste taol”.
04. Met lede ogen
(genre: pop-ballade)
Dit lied is ook “uit het leven gegrepen”: geschreven naar aanleiding van een bestaande situatie. Opgedragen aan een vader en zijn dochter met als motto: hoop doet leven, maar leven kost een hoop.
05. Marianne
(genre: ballade-luisterlied)
De tekst vertelt het verhaal. Als iedereen een Marianne in zijn of haar leven zou hebben, dan is geluk
06. Jij laat me leven
(genre: pop-rock and roll)
Sjef wilde graag echte rock en roll op de cd en “Jij laat me leven” is dat wel degelijk
07.Mobiel (Cohda Girls)
(genre: pop)
Het “mobieltje” is soms een zegen, vaak een plaag, maar is niet meer weg te denken uit het moderne leven. Het kan met aangepaste software zelfs een mooi hulpmiddel zijn voor gehandicapten!
08. Meer dan een band
(genre: pop-funk)
Hans schreef de tekst van dit lied (het enige nummer op deze cd dat geheel van zijn hand is) als themanummer voor de tv-documentaire over de geleidehondentraining. Zijn contact met de verschillende geleidehonden van Sjef bleek garant te staan voor een tekst, waarin de trainsters Ans en Evaline zich volledig herkenden. Indirect leverde het de titel van de cd op.
Wietske is hier de soliste van het ad-hoc-Cohda-girls-koortje, dat zij vormt met Nienke en Liek.
09. Voor altijd in jouw leven
(genre: pop)
op en liefde gaan hand in hand, ook bij Cohda. André laat horen dat hij zich ook in dit genre uitstekend thuis voelt.
10. Gisteren / Morgen
(genre: ballade-luisterlied)
Dit lied schreef Sjef naar aanleiding van een noodlottig ongeval van een vriendin. Deze indrukwekkende ballade is dan ook opgedragen aan Marij, maar vooral ook aan haar man en kinderen. Theo zingt de tekst, die door Sjef direct na het afschuwelijke bericht was geschreven.
11. Zwijgend hart
(genre: pop-ballade)
Een tranen trekkende popballade, vertolkt door George. Het leven van een huis hoor je aan het kloppen op de deur.
12. Ik baal (cohda girls)
(genre: pop)
Gewoon een lekker swingend dansnummer, niets meer en niets minder. Een beetje gekkigheid tussendoor.
13. Ik wil je
(genre: pop-rock)
Degelijke rock. Om het feest compleet te maken zingt producer Leon zelf mee! Met een ‘hoorbare’ knipoog naar Joe Cocker en de Rolling Stones!
14. Flater (Cohda Girls)
(genre: pop-dance)
Een lied in het genre “meidenpop”, dat is nogal nieuw voor Cohda, maar hopelijk wordt met dit nummer geen flater geslagen. Liek, te horen in de leadzang, maakt hiermee haar debuut op een Cohda cd.
15. Als ik haar zie
(genre: pop-funk)
Een lekker dansbare ‘groove’ in dit nummer, zoals Sjef er nog meer hoopt te maken. Heerlijke meezing- en meeswing-pop!
16. Voor Pleuntje
(genre: ballade-luisterlied)
Op 12 januari 2004 kwam Pleuntje in Sjefs leven en het voelde als liefde op het eerste gezicht. Terwijl ze naast hem lag in zijn studio en onder het knuffelen door schreef Sjef zijn liefdesliedje voor haar, waarin hij ook zijn vorige geleidehonden (Queenie en Laska) betrok.
17. Knetter van jou (Cohda Girls)
(genre: pop)
Meidenpop van de zuiverste soort, die doet herinneren aan de motownsound van de jaren 60.
De leadzang in dit nummer is van Wietske de Meer.
18. PC OK!?
(genre: pop)
Wie kan nog zonder de personal computer? Vaak is hij een uitkomst, maar soms ook een plaag! Sjef werkt als blinde met een pc met leesregel (een zogenaamd braille beeldscherm) en spraaksynthesizer. Een dialoog tussen de gebruiker en zijn pc, zo’n idee komt bij je op, als je computer de hele dag tegen je kletst. Waarschijnlijk zullen veel luisteraars zich kunnen herkennen in deze komische realiteit.
19. Alleen maar jou
(genre: pop)
Sommige liedjes groeien tijdens de opnames. Dat geldt zeker voor dit nummer: emotionele psychedelische rock/pop, die door de inbreng van allen mooier werd dan Sjef ooit had durven dromen!
20. Vrijdag (Cohda Girls)
(genre: dance)
Als je vijftig wordt, dan ontwikkel je zo een eigen beeld van “de jeugd van tegenwoordig”. Of het strookt met de werkelijkheid, is dan misschien wel de vraag!
21. Ik ben verliefd op Frans Bauer
(genre: levenslied )
Opgedragen aan Sjefs moeder, die zich eraan stoorde, dat Frans Bauer zoveel makkelijker het grote publiek bereikt dan haar eigen zoon. Vandaar dat Sjef dit nummer schreef over de zanger, die hem doet denken aan Julio Iglesias. Hopelijk kan Frans dit nummer waarderen en gaan zijn fans deze cd kopen. De doelstelling ervan slaagt dan zeker!
Nienke neemt hier de solozang voor haar rekening.