Wereldliedjes

 

 

 

 

 


01. Spiegeltjes en kralen

(genre: pop-ballade)

Het blijft een gek gegeven, dat in vroeger eeuwen de zeevaarders als ruilmiddel spiegeltjes en kralen meenamen, omdat de “inboorlingen” zich daarmee lieten betalen. En datgene wat ons vaak zo aantrekt in exotische kleden en kleding is juist de kleurenrijkdom, de kralen- en spiegelpracht. Die kopen wij weer als souvenir: zo is de cirkel rond.

 


02. Zwarte zwanen

(genre: funk)

Naar aanleiding van een vakantiebezoek van Sjef van Rooij aan Bali, dat toen pas getroffen was door een bomaanslag, ontstond dit lied. Een soort competitie: wie is er zieliger: de blinde toerist of het arme, Balinese vrouwtje?

 


03. De wind

(genre:ballade-luisterlied)

Een hangmat-liedje, hoe je in het verhaal van de wind, die overal waait en dat altijd gedaan heeft, een soort samenvatting van het leven op aarde kunt horen, met al zijn mooie en minder mooie kanten. In eerste instantie schreef Hans het voor Marleen, zijn kleindochter.

 


04. Boeing 747

(declamatie)

In het vliegtuig: een wereld op zich, deze vliegende bus, dit ingeblikte dorp. In dit geval een inleiding op de teksten/liedjes die direct te maken hebben met Hans’ bezoek aan India in 2003.

 


05. Calcutta

(genre:pop)

Na enkele dagen in de stad begin je te merken, dat “ellende went”, tenminste, voor de aanschouwer. Je ziet het “erge” eigenlijk niet meer. Piet wilde een filmpje laten maken over het échte leven in Calcutta. De aangezochte filmer nam ons mee naar tempels, paleizen en sjieke winkelstraten… Voor medeleven moet je kennelijk open (durven/kunnen/willen) staan.

 


06. Ballade van Sangeeta

(genre: ballade-luisterlied)

Eén verhaal van die bijna miljard Indiërs, in dit geval het “ware” relaas over Sangeeta, die het aandurft om een zelfstandige vrouw in India te zijn. Dat ligt in die cultuur toch even anders dan bij ons…

 


7. New Delhi

(gedicht)

Maak nooit oogcontact met bedelaars. Geven aan bedelaars houdt het bedelen in stand. Bovendien kun je nooit alle bedelaars iets geven. Dus geef je niets. Logisch toch? Er is een kind voor nodig om de (on)-juistheid hiervan te onderstrepen.

Honger en hitte klampen mij vast,
stank en lawaai dringen binnen.
De stad draagt een te zware last
aan mij over. Wat moet ik beginnen?

Ik word onaanraakbaar
en doof, houd me blind;
verstop mijn hart maar
opdat ze het niet vindt.

Maar hoe een kreperend kind te vergeten,
dat handje door het taxi-raam?
Ik geef het een munt voor wat eten.

Ik heb het raampje dichtgedaan,
maar voelde mijn geweten gespleten.
Ik zag op de stoep haar moeder staan.

 


08. Middernachtskinderen

(genre: litanie met disco)

In het boek van de Indiër Salman Rusdie met dezelfde titel verzamelt de helderziende hoofdpersoon een aantal kinderen in zijn geest. Bij mij mogen ze allemaal komen, allemaal, uit alle hoeken van de wereld. En als het kan, dan vier ik zelf het feestje ook mee.

 


09. Wereldbolletje

(genre: cabaret)

Even een heel ander perspectief. In het grote heelal zweeft er een planeetje, dat er wel grappig uitziet. Te koop voor de man, die alles al heeft. Of is het perspectief niet zo heel anders? Er zijn wel mensen, die alles al hebben, en nog meer. Het ultieme cadeautje voor de wereld-macht-hebbers.

 


10. Vastgevroren

(gedicht)

Eigenlijk is deze tekst een uitleg van de drijfveer, die achter dit cd-project zit. Het komt erop neer, dat datgene, wat wij in welk opzicht dan ook doen voor mensen, die het minder hebben, geen liefdadigheid is, maar plicht. Als 75 % moet leven van een kwart van de wereldrijkdom, omdat 25 % zich de rest heeft toegeëigend, dan heeft die grootste groep recht op elke bijdrage aan een betere verhouding.

Het was koud. Mijn tong was vastgevroren
aan de ijsjesrijp van de brugleuning.
Ik scheurde me los, zoals soms is te horen
en te merken aan de scheepsdoorstroming.

Het werd warmer, het werd me heet
Onder de voeten. Op zoek naar een paradijs
Verbrandde ik me aan wat ik nu weet
Dat huid kost, blaren de onvermijdelijke prijs.

Ik zag het, -onbeschermd door het beeldscherm,
dat platte plaatjes plakt op de kaft van het leven-,
op de stoep onder de spoorbrug: een wegwerp-
leven, een menskadaver ter destructie meegegeven.

Ik hoorde het, mijn oren werden vastgeklonken
aan het stille geschrei bij de lege moederborst.
Ik ruik de wanhoop nog, die er kwam gestonken
boven de geur uit, die de armoe torst.

Ik heb het zelf gevoeld: van tussen vinger en duim
een snuifje medelij gemorst, opgeklopt tot schuim,
terwijl de andere hand grijpt. Ha, dat is toch goed?
Laat de ene hand niet weten, wat de andere doet…

Losgescheurd. Verminkt zijn zintuigen en smoel
Van schaamte en medeleven. Ik ben gespleten.
In mij knaagt het nooit meer niet-geweten.
Geen hulp, maar recht is het goede doel.

 


11. Belfast, Noord-Ierland

(genre: Irish folk)

Ieder jaar komen katholieke en protestante kinderen een aantal weken op “vakantie” in Sint-Michielsgestel. Naar aanleiding daarvan werd dit lied geschreven. Kinderen zijn altijd de ergste oorlogsslachtoffers, omdat zij in haat worden opgevoed tot de volgende oorlogvoerenden.

 


12. Regenwoud – Aardbehoud

(genre: country)

Als de leeftijd van de aarde 1 jaar zou zijn, dan is de mens hier pas enkele minuten aanwezig. Toch krijgt hij het klaar, om die aarde in korte tijd om zeep te helpen. Dat moet heel vlug worden gestopt! Vandaar dit lied, dat een onderstreping is van een aspect van het goede doel: op milieubesparende wijze energie opwekken, ook in de derde wereld (door windmolens en sun-cookers).

 


13. Brief naar huis

(declamatie)

Asielzoekers zoeken asiel: een verblijfplaats om veilig te leven. In deze tekst is zo’n asielzoeker aan het woord. Hij is hier wel veilig, maar ‘leven’…?

 


14. Adoptiekind

(genre:pop)

Voor lang niet alle adoptiekinderen is “Spoorloos” of “Vermist” een uitkomst. Voor lang niet alle adoptiekinderen is adoptie een goede oplossing (geweest). Voor lang niet alle adoptiekinderen zijn de woorden en gevoelens uit dit lied geldig.

 


15. Lied van Damiaan

(genre: country-ballade)

De vriendschap van Piet en Hans dateert van hun tijd op het seminarie, het Damiaancollege. Vandaar dat zij in deze “held van Molokai” altijd een voorbeeld hebben gezien, nog vóór zijn zaligverklaring. Gelukkig zijn er overal nog veel meer ‘Damianen’, ook vandaag de dag. Zij mogen bij deze wereldliedjes niet ontbreken.

 


16. Wereldwinkelier

(genre:pop)

Eerlijke wereldhandel, die moet ondersteund worden. Via “zuivere” koffie en het Max Havelaar-keurmerk wordt er door de grote maatschappijen nu ook gewerkt aan een eerlijke koffiehandel. Deze handel willen wij steunen, want wellicht is het op deze manier mogelijk om de multinationals zo ver te krijgen, dat zij een eerlijke verdeling van de welvaart in de wereld begunstigen. Inderdaad: we willen de wereldwinkels steunen, om te komen tot overbodigheid van de wereldwinkels!

 


Terug naar CD’s